Home

"Verslag van de schadereparatie aan de Corvette!"

Dit verslag bestaat eigenlijk uit twee delen, in het eerste stuk staat het tijdspad beschreven van het ongeluk tot aan de uitbetaling door de verzekering en alles wat er tussen zit. Daarna wordt de schadereparatie beschreven.
Laat ik beginnen met een vrijblijvend maar zeer gemeend advies aan een ieder die een mooie oude auto heeft: laat hem taxeren en verzeker hem All-riks. Je kunt, net als ik, denken dat je lekker goedkoop rijdt met je 50 euro per jaar aan oltimerverzekering maar een ongeluk zit (echt) in een klein hoekje en met defensief rijden alleen voorkom je het niet altijd. De bedragen die om de hoek komen kijken wanneer je de Vette wilt laten repareren zijn erg groot en waren in mijn geval niet zonder meer op te hoesten geweest.  Zonde als je hobby op de 200 of 300 euro extra verzekeringskosten op jaarbasis ophoudt te bestaan omdat je de schade niet kunt betalen.
23 april 2006 stond de Corvette er nog in deze staat bij. Die dag was er een meeting in Nieuwegein geweest die ik nog bezocht heb en net voor deze meeting was de Corvette weer helemaal in orde gemaakt.  De zijroosters, die op de foto's nog chroom zijn, waren zwart gespoten en de randjes weer chroomkleurig opgeschuurd zoals ze vanuit de fabriek geleverd werden. Ook de raamlijsten rond ze voorruit waren, op het chromen randje na, weer zoals het hoort: zwart. Tevens waren alle vaccuumslangen vervangen. Helemaal klaar voor de zomer dus, op een grote beurt en APK na, maar die stonden voor de dag erna gepland.

24 april 2006
Die maandag dus vroeg uit bed, het is zo'n 30 kilometer rijden en er staat altijd file. Na  de laatste
afslag op de snelweg genomen te hebben is het ineens een stuk rustiger, er rijdt een Toyota RAV-4
naast me, en een Mercedes achter me; de rest is allemaal afgeslagen, of doorgereden richting Utrecht.
Nog 5 minuten rijden tot de garage; ik was ruim op tijd dus reed rustig aan, de maximum snelheid was 80 en ik had al bekeuringen genoeg gescoord het afgelopen jaar. Ondanks dat zijn er altijd mensen die het nog rustiger aan doen, dus rij ik op de linker baan en haal een Toyota Rav4 in met dicht achter me een dikke Mercedes. Plotseling zie ik de Toyota voor mij langzaam maar gestaag uitwijken naar mijn rijbaan om voor mij onduidelijke reden. Ik kon niet meer doen dan hard remmen, op de claxon drukken en bidden. Helaas, de RAV achterbumper raakt de rechter voorkant van de Vette waardoor ik een slinger maakt en met de linker voorkant de vangrails in duik. Dag grote beurt/ dag APK, dag mooie zomer…. Vloekend de auto naar de vluchtstrook gereden waar ineens nog 3 andere auto's staan, naast de Toyota en de Mercedes staat er nog een Mercedes. Uitgestapt begon de dame uit de Toyota direct verontschuldigend haar handen op te steken dat zij er ook niets aan kon doen; “ja, daar koop ik wat voor, mijn auto zit in de kreukels” beet ik haar toe. Los van de schade ging me direct door het hoofd dat ik slechts WA verzekerd was en ik geen taxatierapport had en dat het een “oude auto” was. Mijn achterdocht naar verzekeringsmaatschappijen voegden daar nog de gedachten aan toe dat er misschien wel van de dagwaarde uitgegaan werd en ze misschien gingen zeuren omdat ik de Toyota schuin achter had geraakt. Maar goed, de Toyota mevrouw vertelde dat ze had moeten uitwijken voor de tweede Mercedes, met daarin een, niet zo slim uitziende, grijze 70 plusser. Deze reed al op de afrit maar besloot in zijn wijsheid  deze toch maar niet te nemen en hij kwam de snelweg weer opzeilen.
De Toyota had een schrammetje op de bumper, 300 euro naar later bleek, en de veroorzaker had uiteraard niets. Hij gaf aan dat hij wel van afslag veranderd was maar niet de rijbaan op had willen komen maar op de vluchtstrook had willen doorrijden. Gelukkig had de bestuurder van de dikke Mercedes achter mij gezien dat de Toyota uitweek waardoor ik tegen de vangrails knalde, en hij wilde ook wel voor me getuigen. Hij had zo dicht achter me gereden omdat hij de Vette zo mooi vond en hem wat beter wilde bekijken. Hij had vol in de ankers gemoeten om mij te ontwijken en daarbij heel wat rubber op de weg achtergelaten, maar daarmee bleef mijn achterkant gespaard, dus ik was allang blij.
Gezien de situatie de politie gebeld die al vlot ter plaatse is en tot onze verbijstering de veroorzaker van de Mercedes als eerste wegstuurt, hij was immers niet betrokken bij het ongeluk! Wel werden zijn gegevens opgenomen. Dat schoot de Toyota mevrouw en mij wel een beetje in het verkeerde keelgat, maar er werd ons beloofd dat er wel degelijk werk van gemaakt zou worden. De mevrouw uit de Toyota was minstens net zo kwaad als ik en we hadden een gemeenschappelijke zondebok, de grijsaard,  dat schept een band. We spraken af dat we `s-avonds de schadeformulieren in zouden vullen. Nadat alle gegevens opgenomen en uitgewisseld waren toch maar doorgereden naar de garage om APK en beurt af te zeggen en zo viel er toch een gat in hun planning. “Had ik het vrijdag maar afgezegd dan was dit allemaal niet gebeurd” zo schiet het dan door je hoofd. Mijn garage gaf direct aan dat ik een goed en gespecialiseerd bedrijf moest zoeken om de Vette te laten maken, hij begon er niet aan. Na het thuisfront op de hoogte te hebben gesteld, waarbij ik  toch wel wat traantjes heb laten gaan, maar weer terug naar huis gereden. Alles deed het nog, hij trok niet, geen rare dingen, dus waarschijnlijk alleen polyester schade. Dat stelde me wel een beetje gerust maar toch niet zo heel erg. Als ik de schade zelf zou moeten betalen was het voorlopig afgelopen met rijden, dat geld had ik niet liggen. Aangezien ik net mijn zijroosters en strips had laten spuiten bij Willem de Waal te Emst besloot ik hem maar te bellen, hij was erg meelevend en zei dat ik gelijk langs kon komen om de Vette te brengen hetgeen ik ook gedaan heb.
Zo zag de Vette er uit na de aanrijding met de vangrails. De rechter kant was ook beschadigd, maar niet zo erg als de linker.
Hij zou het contact met de expert verder voor zijn rekening nemen en het kwam allemaal dik in orde. Hij wees me op een rij bobbeltjes op de neus: “daar zitten de popnagels waarmee het koplampframe aan de neus gezet is en die zijn gaan roesten waardoor de lak omhoog komt; met een jaar of twee/ drie had je daar toch iets mee gemoeten”, zo vertelde hij. Wanneer de schade door de verzekering betaald zou worden zou het koplampframe niet meer geopt worden maar met een sterke lijmsoort verlijmd worden. Verder wees hij op een oude schade die mij bij aankoop niet eens was opgevallen, maar die mijn eigen garage ook direct had gezien en die schade werd dan ook direct meegenomen. En zo zou ik een betere en mooiere vette krijgen dan hij voor dit ongeval was, maar dan moest de verzekering wel betalen. “Ja maar….., als ze nou niet betalen?” Dan kwam het ook best in orde, de schade was met huidige neus ook nog wel te repareren Enigszins gerustgesteld liet ik me in een rode C5 naar huis brengen. En zo had ik de eerste winst binnen, mijn eerste rit in een C5, en de eerste rit in een andere Vette dan de mijne! Helemaal toen het gas op een recht lang stuk even vol openging was het genieten, wat een geluid! En dat bij een,  verder zo beschaafd klinkende, C5! Het blijven beesten die Vettes!!!
`s-Avonds naar de bestuurder van de Toyota gereden en samen met haar man de papieren ingevuld, dat ging allemaal zeer soepel, ze waren zeer begaan en konden zich mijn ellende voorstellen. Zelf hadden ze een vriend met een oude MG die hij helemaal gerestaureerd had, dus ze hadden een beetje een idee van de tijd, het geld en het gevoel dat er bij zo'n hobby  komt kijken. Ze vonden het van belang dat ik volledig en snel schadeloos gesteld werd en hebben naar hun eigen verzekering toe ook aangegeven dat ik hen aansprakelijk stelde zodat daar geen misverstand over kon bestaan. Als er ergens vertraging zou ontstaan bij hun verzekering  moest ik dat laten weten zodat zij actie konden ondernemen. Wat dat aangaat had ik het zonder veel moeite beroerder kunnen treffen!

Dinsdag, the day after:
Nu ik alle gegevens had wilde ik mijn verzekering op de hoogte gaan stellen en dat was als een koude douche: “tja meneer, u bent WA verzekerd, dus u mag ons best een schadeformulier opsturen ter informatie, maar we doen er verder niets mee. U moet alles verder zelf regelen, tenzij u een rechtsbijstand verzekering heeft, dan kunt u daar gebruik van maken” aldus een absoluut niet betrokken juffrouw. Shit, nooit geweten dat bij een WA verzekering de verzekering alleen maar iets doet aan de schade die jij een ander toebrengt en helemaal niets voor je eigen schade regelt. Een rechtsbijstand verzekering had ik natuurlijk niet, wel een heleboel andere verzekeringen én een  lidmaatschap van de ANWB; misschien viel daar wat te halen?? De ANWB gebeld: nee ook zij konden die schade niet voor me afhandelen, maar ik had wel recht op gratis advies van hun juridische afdeling omdat ik een totaal ANWB/ wegenwacht pakket heb. Het nummer gekregen, mijn verhaal gedaan waarna ik kundig en vriendelijk geholpen werd. Ik kreeg een aansprakelijkheidsstelling gemaild, die kon ik invullen en deze moest naar de verzekering van de tegenpartij gestuurd worden. Die stuurt dan automatisch een expert die op zijn beurt het schadebedrag met de garage regelt. Goed, dat was helder.
Daarna gelijk maar een taxatieburo gebeld om alvast te informeren hoe dat in z'n werk ging. Inmiddels had ik wel besloten de auto te laten taxeren op het moment dat de schade gerepareerd was. Ik had wel een taxatie rapport van 4 jaar oud, maar stel je toch eens voor dat ik de Toyota wel had kunnen ontwijken maar daarbij toch tegen de vangrail was geknald, dan was het dus sowieso einde verhaal geweest: geen partij om de schade op te verhalen en aan een oud taxatierapport met een WA verzekering heeft je verzekering dan geen boodschap! Alleen voorzichtig rijden om de zaak heel te houden is duidelijk niet genoeg om van dit soort situatie gevrijwaard te blijven. Het taxatieburo vertelde dat een taxatie vaak al binnen een week plaats kan vinden, je betaalt dan 1% van de taxatiewaarde aan verzekeringspremie, ze komen aan huis en de kosten bedragen tussen de 80 en 100 euro. Wilde ik misschien direct een afspraak maken? Nou, doe nog maar even niet, hij is er nog niet helemaal klaar voor….!
Vervolgens de garage gebeld om te horen welk vermoedelijk schade bedrag ik op moest geven bij de tegenpartij, minimaal 10.000 euro! Oei….
Gebeld met de politie om alle gegevens van de veroorzaker te achterhalen, die ik zonder problemen kreeg.
Daarna met enige achterdocht de verzekering van de tegenpartij gebeld; in je eentje tegen zo'n mega bedrijf (Fortis), dat wordt natuurlijk niets, ze gaan me vast afschepen. Ik kreeg echter een heel vriendelijke man aan de telefoon (een stuk meer betrokken dan de juffrouw van mijn eigen maatschappij) die zeer adequaat en doortastend te werk ging: ik moest alle info die ik had opsturen (inmiddels had ik het hele verhaal op papier gezet met daarbij alle gegevens van betrokken voertuigen en personen) Verder moest hij wel wachten op de schademelding van hun klant (de mevrouw van de Toyota), maar hij zou alvast een expert benaderen om de schade te laten taxeren. Dit uiteraard wel onder voorbehoud, ze hadden de aansprakelijkheid nog niet erkend, maar het verhaal horend zou dat geen probleem zijn zo dacht hij. Verder vertelde hij me dat ik inderdaad een goed advies van de ANWB had gekregen door hen aansprakelijk te stellen, en niet de verzekering van de eigenlijke veroorzaker. Dat was wel een optie geweest maar die werd me door de ANWB afgeraden omdat het waarschijnlijk langer zou duren voor er uitbetaald zou worden omdat er meer kans op touwtrekkerij zou zijn omdat niemand direct schade had gehad met deze partij. Dus alle gegevens gemaild en kreeg kort daarop een bevestiging dat alles in goede orde ontvangen was. Ik had een beetje vertrouwen gekregen in een goede afloop.

Woensdag 9 april 2006
De verzekering van de tegenpartij belt, ze hebben een expert gestuurd en deze komt de 28-ste de schade taxeren, dit doorgebeld aan de garage die er helemaal klaar voor is. Hij belt me de 28-ste terug dat ze eruit zijn qua schadebedrag en de neus hoeft niet opgelapt te worden, maar kan in zijn geheel vernieuwd worden. Goed nieuws.

Woensdag  9 mei 2006
De verzekering maar eens gebeld om het vuur een beetje warm te houden; ze melden dat ze in afwachting zijn van het schaderapport hetgeen een week of drie kan duren, daarna kunnen ze  pas verder. Soms heb je mazzel en zo word ik kort erna gebeld dat het rapport net binnen is gekomen.  Ze hebben een akte van cessie naar me opgestuurd waarvan ik er één terug moet sturen. Dit dient ervoor om hen in de gelegenheid te stellen de schade alsnog te kunnen verhalen op de eigenlijke veroorzaker. De acte ligt de volgende dag bij me in de bus, en gaat natuurlijk direct retour. Tevens blijkt dit in te houden dat ze de schade erkennen en ik dus schadeloos gesteld wordt. Verder vragen ze of ik misschien een kopie van het schaderapport wil hebben: uiteraard wil ik dat en ook dit ligt na 2 dagen in de bus. Tenslotte zeggen ze me toe het me te melden wanneer het hen lukt de schade op de eigenlijke veroorzaker te verhalen.

Donderdag 18 mei 2006
Er ligt een brief op de mat  waarin wordt aangegeven dat er opdracht gegeven is het schade bedrag over te maken. Dit zou 10 dagen kunnen duren, maar al na zeven dagen was het bedrag bijgeschreven, ruim 10.000 euro! Ik bel met  de garage voor de gegevens zodat ik het geld aan hem over kan maken. Helaas (voor mij) heeft hij het erg druk en de komende 2 weken geen tijd om aan de auto te beginnen. Hij denkt minimaal een maand nodig te hebben voor hij klaar is. Al met al heb ik na een maand het schadebedrag bijgeschreven op mijn rekening, hetgeen een stuk vlotter en prettiger verliep dan ik had verwacht.
Het geld is binnen, nu de schadereparatie nog...
Dinsdag 13 juni 2006
Er is een begin gemaakt met het herstellen van de schade, ik word gebeld met de vraag of ik foto's wil maken. Ze hebben de hele neus er nu af liggen, inclusief koplampframe en toebehoren. De spatborden bleken door diverse schades aan alle kanten aan elkaar gelijmd te zijn en met een paar nieuwe spatborden ga ik er flink op vooruit

Dinsdag 27 juni 2006
Vandaag ga ik maar eens spontaan bij de garage langs met wat smeergeld in de vorm van gekoelde blikjes coca-cola. Je weet maar nooit waar het goed voor is. Gezien het warme weer worden de blikjes enthousiast ontvangen, en op mijn vraag of ik zelf misschien wat kan doen aan mijn Vette om de zaak te bespoedigen worden me een aantal zaken aangewezen die van de auto verwijderd moeten worden voordat de zijschermen eraf kunnen. Dus ik ga aan de slag en ben een klein uurtje later al klaar, meer kan ik helaas niet doen.

Maandag 10 juli 2006
Weer een telefoontje van de garage, ook de schermen liggen er nu af. en de randen waar de nieuwe schermen op geplakt moeten worden zijn inmiddels met de flex ontdaan van oude lijmresten. Dus snel er naar toe om foto's te maken. Tevens krijg ik bij deze gelegenheid wat oud gereedschap terug dat in een soort “zwart gat” gevallen was en waar ik niet meer bij kon. Mijn dopsleutelset is nu weer compleet!

Dinsdag 18 juli 2006
Vandaag zijn de zijschermen “pas” gemaakt en liggen er los op, dus weer een fotoshoot gemaakt. Origineel kwam de Corvette uit de fabriek met de bovenplaat van de neus uit één stuk, en 2 onderschermen die eraan geplakt moesten worden. Aangezien deze onderdelen besteld moeten worden en pas gemaakt worden als er voldoende bestellingen zijn (hetgeen  maanden kan duren) heb ik gekozen voor twee complete zijschermen waarbij dan een klein stukje tussen de koplampen geplakt moet worden. Dit zou ook origineel GM zijn, maar zo werden ze “af fabriek” niet geleverd. Het eindresulaat was hetzelfde en het grote voordeel was dat de 2 schermen direct leverbaar waren. Deze schermen liggen er nu dus op en het begint weer op een Vette te lijken. Nu moeten ze geplakt worden, vervolgens schuren en spuiten. Dat klinkt alsof het al bijna klaar is, maar helaas: terwijl alle mede Vette-rijders genieten van de superhete zomer ligt een deel van het werk in de garage stil omdat ze met deze temperatuur niet kunnen spuiten en mijn schermen niet kunnen plakken. Normaliter heb je zo'n 20 minuten de tijd om een scherm, nadat het gelijmd is,  op de juiste plaats te drukken, maar met deze temperaturen (33 graden) is er niet eens de tijd alles in te smeren. Op het moment dat je alles hebt ingesmeerd met lijm, is het stuk waar je begonnen bent al weer droog. Terwijl het mooie weer lekker aanhoudt gaan ze in de garage van pure ellende maar op vakantie, ze kunnen toch niet werken en komen terug als het koeler is. Ik hoop dat ze een héle korte vakantie hebben.

18 augustus 2006
Nadat ik deze zomer ook zelf vakantie had gehad ga je eens denken: zomer bijna voorbij, dus veel rijden zit er toch niet meer in. Zou het niet beter zijn de hele Vette te spuiten. Na her en der overleg en advies gevraagd te hebben heb ik besloten dit te gaan doen en zo wordt een schadereparatie een halve restauratie. De “oude” lak zag er weliswaar goed uit, maar zou toch beroerd afsteken tegen de nieuw gespoten voorkant. We maken een prijs die gebaseerd is op geen rotte stukken die allemaal vervangen moeten worden en de voorwaarde dat ik zelf het strippen, schuren en opbouwen voor mijn rekening neem. Het strakmaken en spuitwerk doet de garage. De komende tijd breng ik zodoende vrijwel elke maandag en een aantal dinsdagen in de garage door om de vette te strippen en zo komt achter de achterlichten de originele kleur tevoorschijn: Ontario Orange. Vooral de deuren strippen is een rotklus, je komt er amper bij en alles zit zeer “sleutelonvriendelijk” in elkaar.
Een ander punt is dat de APK nu al maanden verlopen is. Het zou zo zijn de RDW computer steekproeven houdt om te kijken of er auto's met verlopen APK geregistreerd staan. Als je de gelukkige bent en door de computer geselecteerd wordt kost je dat zo'n 120 euro. Aangezien je met dit soort computersteekproeven veel meer kans hebt om te winnen dan bij de Staatsloterij besluit ik de Vette te schorsen, dat is een stuk goedkoper.

19 september 2006
De Vette is volledig gestript en het schuren is begonnen. De vorige eigenaar had me vertelt dat de Vette voordat hij zwart was geel is geweest en deze kleur komt nu onder twee zwarte laklagen tevoorschijn. Dat hij voor het geel Ontario Orange is geweest heeft hij denk ik nooit geweten.
De gele laag is er goed opgespoten, de Vette lijkt toen ook helemaal kaal gemaakt te zijn, op de stukje bij de achterlichten na dan! Daarna is er een zwarte laag overheen gespoten, en vervolgens is bij nogmaals zwart gespoten. Die beide keren is de vette niet volledig geschuurd maar is over de oude lak heengespoten. Na 3 uur schuren is het rechter achterscherm kaal.
c

25 september 2006
Na eerst nog een uur op het achterscherm te hebben geschuurd kan ik aan de deur beginnen. Na 5 uur schuren is de gele laklaag, een dikke laag spuitplamuur en één zwarte laklaag eraf.

26 september 2006
4 uur schuren op een halve dekplaat voor de cabriotop.....

dit deel van de oude neus gaat weer pas gemaakt worden en wordt hergebruikt!



2 oktober 2006
Vandaag zo'n 3 uur kunnen werken aan de rest van de dekplaat voor de cabriotop. Nu alleen de rand nog en dan verder met de achterkant die me waarschijnlijk ook een uur of 7 schuren zal kosten. De voorspatborden  zijn vrijwel pas gemaakt en de lampen hangen er (tijdelijk) weer in, ze zijn nu bezig het neusstuk passend te maken en dan het geheel passend te maken
zodat de koplampen en motorkap op de juiste plek komen te zitten.  Daarvoor moeten de koplampunits met regelmaat in- en uitgebouwd worden. Gelukkig is dat mijn werk niet!

het neusstuk ligt er (nog) los op, maar het lijkt weer wat.

9 Oktober 2006
Vandaag weer een uur of 5 geschuurd op het laatste randje van de dekplaat van de softtop en een deel van de achterkant. Het vordert langzaam maar gestaag en ik begin een idee te krijgen waarom het
spuiten (inclusief spuitklaarmaken) van een Vette zo duur is...


16 Oktober 2006
Wederom vierenhalf uur geschuurd en slechts langzaam gevorderd.  


30 oktober 2006
Wederom 4 uur geschuurd deze dag, eindelijk is de achterkant klaar en kon ik aan het achterspatbord beginnen. Ik begon me toch af te vragen waarom het de ene keer zo lekker opschoot maar de laatste keren zo ontzettend langzaam ging. Had dit met de hardheid van de lak te maken of was er een andere oorzaak? Ik kwam erachter dat er verschillende schuurmachines waren, de één had een zachte voet en de ander een harde. Met die zachte kun je heel fijn schuren omdat je minder kracht kunt zetten. Die probeerde ik zoveel mogelijk te vermijden, het ging me al langzaam genoeg! Nog later ontdekte ik een schuurmachine met een grotere diameter waar ook alleen grover schuurpapier op gebruikt werd. Hij werkt meer als een flex dan als schuurpapier. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat ik niet op
deze machine gewezen werd uit angst dat er diepe happen in het polyester kwamen.  Dat zou namelijk de spuiter meer extra werk opleveren bij het strak maken van de auto en daar is de prijs vast niet op gebaseerd. Nadeel voor mij is dat het dan allemaal weer veel langer duurt en daar zit ik weer niet op te wachten. Maar omdat er op sommige lagen maar liefst 3 zwarte lagen lak én een gele waren aangebracht besloot ik de gele laag als grens te gebruiken om vandaar af met fijner schuurpapier verder te gaan.  Grote stappen, snel thuis, maar wel met beleid, dat was mijn motto. Weer een ontdekking gedaan die het langzame vorderen verklaarde: er zijn schuurmachines met een zachte voet en met een harde. Ik heb de gehele achterkant met de zachte voet geschuurd. Daarmee kun je natuurlijk veel minder kracht/ druk zetten op de lak waardoor het veel langer duurt voor de lak eraf is,  maar  waardoor je ook minder kans hebt op oneffenheden. Nu had ik een machine met
harde voet en ging het aanmerkelijk sneller. Maar voor het eerste groffe schuurwerk toch maar weer de "grote happer" gebruikt!

6 November 2006
Na 3 uur schuren is het achterspatbord vrijwel kaal. Ik dacht hier de eerste
gerepareerde schade aan het licht gebracht te hebben. Ter hoogte van de deur is het polyester kapot. Op advies is alle plamuur eraf geschuurd, hetgeen dus een bobbelig geheel tot gevolg had. De rest van het "plaatwerk" is allemaal onbeschadigd. Inmiddels heb ik begrepen dat dit geen schade is maar dat hier de polyester aan de mal is blijven plakken bij het verwijderen van de mal. Dat scheen vaker voor te komen.


07 November 2006
Vandaag het achterspatbord afgeschuurd en een begin gemaakt met de
linker portier.


13 November 2006
Wederom 3 uur geschuurd, de deur is klaar en een deel van de motorkap. Die hoef ik feitelijk niet te schuren aangezien dit bij de schadereparatie inzit. Ik denk echter dat ik straks vast nog hulp nodig heb  om de Vette  zonder de lak te beschadigen weer op te bouwen, en dan voel ik me minder bezwaard  als ik daar alvast wat voor teruggedaan heb. Bovendien vind ik het niet heel
erg vervelend werk en is de sfeer er erg gezellig.

21 November 2006
Weer 3 uur geschuurd en het gaat aanmerkelijk sneller met de grote schuurmachine. De motorkap is bijna klaar! Volgende week het laatste stukje + één koplamp, en dan de achterkant nog. Het eind komt in zicht!!


27 November 2006
Na 4 uur schuren zijn de motorkap, het tussenstuk en de koplampen klaar.
Op het tussenstuk kom ik een tweede onvolmaaktheid tegen: er zit een scheur in het  polyester net naast de koplamp.


Daarna verder gegaan met de achterkant....

28 November 2006
Na wederom 4 uur schuren is dit het resultaat!

04 December 2006
Klaar!! Alle randjes zijn geschuurd en ik mag naar huis! Nu maar afwachten wanneer ze tijd hebben er mee verder te gaan! Ondertussen kan ik bedenken welke onderdelen ik wil en moet gaan vernieuwen. Bij het strippen bleken sommige zaken kapot zoals de chroomstrips boven de uitlaten, en zaken zoals achterlichten en bumpers maken de auto meer af als ik deze ook vernieuw. Maar aan eea hangt weer een fors kostenplaatje, en kunnen ook later nog gedaan worden.


20 tot en met 26 maart 2007
En zo zijn we bijna 4 maanden verder als ik bel en hoor dat er met 3 man hard aan de Vette gewerkt wordt, mijn dag kan ineens niet meer kapot. Dus de26-ste maar weer eens gaan kijken; de neus is klaar, geplakt en op maat gemaakt, alleen onder de grille moet nog een randje polyester op maat gemaakt worden.  Op de schermen en neus na staat alles in de epoxi. Als de neus klaar is moeten  ook de  schermen en neus in de epoxie, dan moet alles geschuurd, dan spuitplamuur erop, ook dat schuren en tenslotte 2 lagen zwarte lak. Daarna kan hij weer opgebouwd worden en hoop ik naar de openingsmeeting te kunnen op 21-04-2007 in Nieuwegein.


27 maart tot en met 3 april
Hij staat nu helemaal in de epoxie en de onderkant (voor) is ook gemonteerd. De achterzijde is geschuurd. De planning is dat de hele auto vandaag nog een af geschuurd wordt en nogmaals in de primer gaat.  Plan is om hem eind van de week weer zwart te hebben....


3 april 2007
De vette staat geheel voor de tweede keer in de epoxie, én inmiddels verplaatst naar de spuitcabine!


5 april 2007
In de spuitplamuur..... Zwartspuiten lukt vandaag niet meer



10 april 2007
Alle randen zijn inmiddels zwartgespoten, wederom schuren en alles pasmaken. Nieuwe spatborden voor betekent niet dat alles gelijk past, dat moet je zelf doen, in de mallen waarin de polyesterdelen gegoten worden blijft  op een gegeven moment een restje polyester achter waardoor elk onderdeel een andere vorm heeft. Aan de garage dus om het pas te maken. Hier worden de gaten voor de zij louvres pasgemaakt.


Binnenkant van het spatscherm, naar voren toe gezien. Het deel dat schade heef gehad dus, is inmiddels keurig gerepareerd. Ook het
linker voorwiel blijkt te ver naar voren te stan. Of dit niet/ niet goed uitgelijnd is weten we nog niet. Hopelijk wordt het met het uitlijnen nu opgelost. In elk geval zijn we er nu achter waarom hij aanliep als je een bocht maakte. Verder was er qua rijgedrag niets aan te merken, vreemd genoeg....
Ze hopen hem morgen zwart te spuiten, en aan het eind van de week kan het opbouwen  weer beginnen, hopelijk is hij dan op tijd klaar voor de openingsmeeting op 22 april in Nieuwegein

11 april 2007
Via de mail krijg ik onderstaande foto's, dit is voor het spuiten...



en later diezelfde dag nog één met de begeleidende tekst: de verf is nog nat.....


    



12 april 2007
's-ochtends vroeg gelijk naar Willem om het resultaat live te bewonderen en natuurlijk te beginnen met de opbouw.







16 april 2007
Vandaag de nieuwe lenzen voor de achterlichten gemonteerd, tevens nieuwe side markers achter, de corvette letters, de windvanger achter de voorstoelen en een deel van de portiergrepen en sloten. Met name dat laatste is een ontzettend rotwerkje omdat je bijna nergens goed bij kunt. Ook de ruitenwisserklep en het rooster ervoor zijn gemonteerd. De tapeinden in de klep waren verrot dus eers moesten er nieuwe taps ingedraaid worden,vervolgens moesten er nieuwe bouten op lengte gezaagd worden, maar het zit vast! Nu maar hopen dat het deel tussen de uitlaten vandaag nog gespoten kan worden en de tankdopdeksel, dan
kan ik morgen die delen monteren, met daarbij het embleem op de tankdop, de achterbumpers en de roesrvrijstalen stukken boven de uitlaten. Dan is in elk geval de achterkant klaar. Al met al heb ik onderhand het vermoeden dat ik de openingsmeeting aankomende zondag niet ga redden....


17 April 2007
Vandaag de voorspatborden vastgemaakt aan de binnenschermen, de dorpellijsten gemonteerd, alsmede de buitenspiegel, en alle andere onderdelen vast schoongemaakt. De achterkant en de tankdop zijn vandaag gespoten, maar waren helaas te laat droog om nog gemonteerd te kunnen worden. Morgen wordt hij uitgelijnd, hopelijk staat mijn voorwiel da weer op zijn plek. Verder de binnenkant schoongemaakt.

18 April 2007
Vandaag de achterkant er in gezet, het stuk tussen de uitlaten, de nummerplaathouder en nummerplaat, de roestvrijstalen stukken boven de uitlaten en de achterbumpers. Nu alleen het benzineklepje nog, daar was op één of andere manier een barst onder/ in de lak gekomen, dus die moet opnieuw gespoten worden. Met dank aan de hulp van Hendri en Freek, anders waren de stukken boven de uitlaat nooit op hun plek gekomen! Uitlijnen is ook gebeurd en daarmee was de vreemde stand van het voorwiel verholpen!
23 April 2007
De portierbekleding aan de binnenkant van de bestuurdersstoel gemonteerd, en de benzineklep met embleem. Het andere portier kon nog niet omdat het slot gelijmd moet worden aangezien de uitsparing hiervoor om één of andere reden te groot is.

02 Mei 2007
Eindelijk lijkt het dan toch te gaan lukken, hij zit zo goed als in elkaar en Willem gaat vandaag naar de APK!!! Nou, dat moet geen probleem zijn, want zover was ik vorig jaar om deze tijd ook, dus komend weekend (het laatste weekend dat het mooi en droog weer is van een periode van 5 weken) kan ik eindelijk rijden. Mijn voorspelling dat hij klaar is als het regent lijkt daarmee iets te negatief!
Even later belt Willem: we hebben een probleem! Wat blijkt, de carburateur is kapot, hij gooit alle benzine er aan de bovenkant uit en we mogen blij zijn dat er niets op het inlaatspruitstuk gelekt is want dan was de kans dat de Vette in brand was gevlogen vrij groot. (Er zijn er meer op de manier aan hun eind gekomen). De tank blijkt ook leeg, eerst dacht hij dat dat het probleem was, maar de tank was vrijwel vol toen ik hem er vorig jaar neerzette. Weer geen APK dus, weer geen stukje rijden het weekend! Maar hij ziet er al wel weer prachtig uit!
Na wat heen en weer gebel en diverse meningen gevraagd te hebben besluit ik het advies van Willem op te volgen en een Holley 600 carburateur op de Vette te laten zetten ter vervanging van de originele Rochester. Deze was al eens opengemaakt en Willem was bang dat het reviseren hiervan meer geld zou kosten dan een nieuwe. Maar dan moet er ook een nieuwe adapterplaat besteld worden en nog een aantal aanpassingen gedaan worden. Dat gaat wel even duren dus!
Wat verder is duidelijk geworden is dat er in het verleden een schade is geweest waarbij het chassis ook een tikje heeft gehad, en óf niet 100% is rechtgezet, of men heeft niet gezien dat het überhaupt scheef stond. In elk geval is daar het aanlopende spatbord aan te wijten, en ook blijkt nu dat de linker voorgril net niet past, dat de bumper links ook net niet past, al met al veel meer werk en tijd dan ingecalculeerd was.




9 Juni 2007
Gisteren is wederom de rit naar de APK gemaakt en nu gind alles wel goed en is hij goedgekeurd!!! EINDELIJK.
Dus vandaag de Vette, na ruim een jaar, opgehaald om mee te kunnen doen aan de toertocht over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe. (die helaas werd verzet omdat het weer te onvoorspelbaar bleek)
Dus maar een eigen toertocht uitgezet en hij rijdt super.
Nu snel taxeren en all-risk laten verzekeren en dan : genieten van de zomer!




Home